saragholipoor1355

چیزی که تقریباً همه کودکان علاقه و اشتیاق فراوانی به آن دارند، شنیدن داستان کودکانه است. دنیای کودکان، دنیای قصه‌ها و ماجراهای پرهیجان است. کودکان در دنیای قصه بازی می‌کنند، با قصه کودکانه‌ای که والدینشان برایشان می‌خوانند می‌خوابند، بیدار می‌شوند وزندگی می‌کنند. حتی کودکان شلوغ و پر جنب‌وجوش هم با آرامش به قصه‌ها گوش می‌دهند، از قصه‌ها می‌آموزند و از آن پند و اندرز می‌گیرند و حتی در عالم خواب هم قصه‌ها را دنبال می‌کنند. اگر پدر و مادرها و معلمان با دنیای رنگین بچه‌ها آشنا باشند و منطق آن‌ها را عمیق‌تر درک کنند و آن را بپذیرند، می‌توانند با استفاده از هنر و فنون قصه‌گویی جرقه‌ی همه‌ی موفقیت‌ها و ارزش‌های تربیتی و اخلاقی را در کودک روشن کنند و روزبه‌روز آن را شعله‌ور‌تر کنند و به رشد و تقویت شخصیت کودک کمک کنند.

چقدر خوب می‌شد که اگر والدین و معلمان در خانه و مدرسه برای تربیت بهتر و حتی آموزش بهتر درس‌ها به هنر قصه‌گویی و اثرات مثبت آن توجه بیشتری می‌شد و آموزش قصه‌گویی بخشی از برنامه‌های اصلی معلمان و مدرسان قرار می‌گرفت.

متأسفانه بیشتر والدین و معلمان از تأثیرات بسیار وسیع و مفید قصه کودکانه برای کودکان غافل‌اند و از هنر قصه‌گویی و تأثیراتی که یک قصه‌ی کودکانه‌ی خوب می‌تواند بر کودک بگذارد اطلاعی ندارند و قصه گفتن را برای خود کاری حقیر و بی‌خود و برای کودکان کاری بیهوده تلقی می‌کنند و فکر می‌کنند که با این کار وقتشان را تلف می‌کنند. غافل از اینکه آن‌ها با همین قصه‌گویی‌ها می‌توانند بر ارزش‌های تربیتی و شخصیتی کودک بیفزایند و از آن در جهت برقراری ارتباط با درک و قوه‌ی تفکر کودک و نیز انتقال مفاهیم و قواعد زندگی بهره بگیرند.

چراکه در هر قصه کودکانه، نکات آموزنده‌ای نهفته است که کودک را به یادگیری و تفکر درباره چیزهایی که داخل داستان هست فرامی‌خواند. درواقع در هر قصه کودکانه، ماجراهایی دنبال می‌شود که نقاط مجهولی دارد. برای همین به‌راحتی می‌تواند حس کنجکاوی کودک را برانگیزاند؛ بنابراین، این یعنی تقویت حس کنجکاوی و درک عمیق مسائل و موضوعات در کودک.

همچنین یک قصه کودکانه علاوه بر اینکه کودک را سرگرم می‌کند، پیوستگی و پشت سر هم بودن صحنه‌های قصه کودکانه باعث ایجاد نظم منطقی در ذهن او می‌شود.

چیزی که تقریباً همه کودکان علاقه و اشتیاق فراوانی به آن دارند، شنیدن داستان کودکانه است. دنیای کودکان، دنیای قصه‌ها و ماجراهای پرهیجان است. کودکان در دنیای قصه بازی می‌کنند، با قصه کودکانه‌ای که والدینشان برایشان می‌خوانند می‌خوابند، بیدار می‌شوند وزندگی می‌کنند. حتی کودکان شلوغ و پر جنب‌وجوش هم با آرامش به قصه‌ها گوش می‌دهند، از قصه‌ها می‌آموزند و از آن پند و اندرز می‌گیرند و حتی در عالم خواب هم قصه‌ها را دنبال می‌کنند. اگر پدر و مادرها و معلمان با دنیای رنگین بچه‌ها آشنا باشند و منطق آن‌ها را عمیق‌تر درک کنند و آن را بپذیرند، می‌توانند با استفاده از هنر و فنون قصه‌گویی جرقه‌ی همه‌ی موفقیت‌ها و ارزش‌های تربیتی و اخلاقی را در کودک روشن کنند و روزبه‌روز آن را شعله‌ور‌تر کنند و به رشد و تقویت شخصیت کودک کمک کنند.

چقدر خوب می‌شد که اگر والدین و معلمان در خانه و مدرسه برای تربیت بهتر و حتی آموزش بهتر درس‌ها به هنر قصه‌گویی و اثرات مثبت آن توجه بیشتری می‌شد و آموزش قصه‌گویی بخشی از برنامه‌های اصلی معلمان و مدرسان قرار می‌گرفت.

متأسفانه بیشتر والدین و معلمان از تأثیرات بسیار وسیع و مفید قصه کودکانه برای کودکان غافل‌اند و از هنر قصه‌گویی و تأثیراتی که یک قصه‌ی کودکانه‌ی خوب می‌تواند بر کودک بگذارد اطلاعی ندارند و قصه گفتن را برای خود کاری حقیر و بی‌خود و برای کودکان کاری بیهوده تلقی می‌کنند و فکر می‌کنند که با این کار وقتشان را تلف می‌کنند. غافل از اینکه آن‌ها با همین قصه‌گویی‌ها می‌توانند بر ارزش‌های تربیتی و شخصیتی کودک بیفزایند و از آن در جهت برقراری ارتباط با درک و قوه‌ی تفکر کودک و نیز انتقال مفاهیم و قواعد زندگی بهره بگیرند.

چراکه در هر قصه کودکانه، نکات آموزنده‌ای نهفته است که کودک را به یادگیری و تفکر درباره چیزهایی که داخل داستان هست فرامی‌خواند. درواقع در هر قصه کودکانه، ماجراهایی دنبال می‌شود که نقاط مجهولی دارد. برای همین به‌راحتی می‌تواند حس کنجکاوی کودک را برانگیزاند؛ بنابراین، این یعنی تقویت حس کنجکاوی و درک عمیق مسائل و موضوعات در کودک.

همچنین یک قصه کودکانه علاوه بر اینکه کودک را سرگرم می‌کند، پیوستگی و پشت سر هم بودن صحنه‌های قصه کودکانه باعث ایجاد نظم منطقی در ذهن او می‌شود.

قصه کودکانه و قصه گویی، موضوعی آشنا برای همه ی انسان ها در همه ی روزگاران و جوامع است. انسان ها در سفر و حضر، در غم و شادی، در تنهایی و جمع و حتی در گیر و دار جنگ ها و بحران های زندگی با قصه همراه و مایوس بوده اند؛ به همین علت، قصه را هم زاد انسان و زمان شکل گیری نخستین قصه ها را روزهای آغازین زندگی انسان در زمین، می دانند. قصه، تنها ، فاتح دنیای کودکان نیست بلکه بزرگسالان نیز در لحظه ی شنیدن یا خواندن قصه، درست مثل کوکان، با قصه جاری و همراه می شوند و صمیمیت و صفای کودکانه می یابند. در کتاب های آسمانی با شیوه ای خاص،داستان هایی برای عبرت ، تذکر، هدایت و انذار مطرح شده است؛ تورات ، انجیل و قرآن سرشار از داستان هایی هستند از انبیا، اقوام و تمدن هایی که آمده اند و رفته اند و زندگی آن ها چراغ راه دیگر انسان ها شده است. در دنیای پست مدرن قصه و داستان فضای آزادی برای عمل کردن به حساب می آیند به همان سادگی که داستان فرصتی برای ابتکار عمل دوباره فراهم می آورد به همین دلیل است که رویکرد های داستانی به روان درمانی بر این تاکید دارند که قصه ها در چگونگی رفتار و واقعیت های ما نقش موثری ایفا می کنند؛ قصه ها به ما راه حل هایی ارائه می کنند که غیر منتظره و شگفت انگیزند و در عین حال شدنی و مثبت هستند. داستان و قصه نقش بسیار

قصه گویی برای کودکان

همه کودکان از شنیدن داستان کودکانه و زیبا لذت می برند. قصه ها پیامها و ارزش هایی را به مخاطب خود منتقل می کنند که تاثیر زیادی بر فرایند اجتماعی شدن و ذهن کودک دارد. غیرمستقیم بودن این پیامها موجب میشود که برای کودک دلنشین تر، جذاب تر و دوست داشتنی تر شود . بسیاری از والدین نگران میزان خشونت در داستان ها هستند. در مورد تاثیرات خشونت تصویر شده در داستان ها روانشناسان کودک به چند دسته تقسیم می شوند. بعضی معتقدند که این خشونت ها تأثیر پالاینده ای بر کودک دارد، در حالی که، گروهی برخلاف این نظر دلیل می آورند.

??

اگر داستان های کودکانه با لحنی آهنگین بدون نشان دادن غلوآمیز احساساتی نظیر هیجان، ترس یا پرخاشگری روایت شوند، بچه ها به هراس نمی افتند. داشتن پایان خوش که یکی از ویژگی های است که حسی از امنیت فراهم می کند و به کودکان اجازه می دهد از نظر حسی با داستان درگیر شوند.

بهترین توصیه شاید این است که داستانی بگویید که خودتان از آن لذت می برید ؛ مجبور نیستید همه داستان هایی  را که به آنها برمیخورید برایشان تعریف کنید. از گفتن داستان هایی که آنها را خیلی خشن یا نامناسب می یابید بپرهیزید. از تخیلتان استفاده کنید تا آنچه را یقین دارید داستان مناسبی است پیدا کنید. تاثیر قصه بر تربیت کودکان را نادیده نگیرید.

داستان کوتاه برای کودکان اگر به درستی و با شناخت دنیای کودکانه نوشته شود، به پرورش خلاقیت کودکان کمک کرده و مفاهیم زندگی را آموزش می‌دهد. داستان کودکان علاوه بر آنکه سرگرم کننده است، باید به مفاهیم زندگی اشاره کند اما آنقدر سطحی و ساده نباشد که داستان را تا حد یک پند و نصیحت پایین بیاورد. همچنین کودکان با توجه به خیال‌پردازی عمیق، از شنیدن داستان‌هایی که با جان‌بخشی به اشیا بی‌جان و همین‌طور حیوانات همراه است، لذت می‌برند.

داستان باید کوتاه باشد چون حوصله کودک از شنیدن داستان‌های طولانی و با شخصیت‌های زیاد سرمی‌رود. .قصه ها به کودکان یاری می رسانند تا ارتباط ها را درک کنند رابطه ای که بین شخصیت های یک قصه وجود دارد، می تواند به کودک یاری برساند که خود چگونه این موارد را در زندگی رعایت کند.

اهمیت داستان گویی در افزایش یادگیری و رشد ذهنی کودکان

اکثر ما در کودکی ها ی خود روزهایی را به یاد می آوریم که بزرگترها برای سرگرم کردن و یا کوتاه نمودن شب های بلند زمستان با قصه، مثل و چیستان اعضای خانواده را گرد هم می آوردند و لحظات استثنایی و دلپذیری را در پس این داستانهای راز گونه و پر معنا فراهم می کردند لحظاتی که تا کنون در یاد و خاطره باقی مانده است. نویسندگان حوزه کودک و نوجوان هم چنین روانشناسان رشد بر این عقیده هم رای هستند که قصه ها برای کودکان خردسال فقط یک محرک روانی و شنیداری نیستند، بلکه کارکردهای فراوانی برای این گروه از کودکان دارند. کودکان از طریق قصه ها با محیط پیرامون خود آشنا میشوند. هر قصه ای میتواند فضایی را به وجود بیاورد که کودکان هنگام رویارویی با نمونه های واقعی، رفتار و واکنش مناسبی را از خود نشان دهند.

در عین حال داستان های کودکانه  موجب میشوند تا کودکان بتوانند با گسترهای از کلمه ها آشنا شوند. کلمه هایی که ممکن است در گفتگوی روزانه هیچ وقت مورد استفاده قرار نگیرند همچنین قصه ها موجب می شوند تا کودکان با تجربه ها، احساسها، عواطف و شیوه های نگرش بزرگترها آشنا شوند.

هم چنین قصه ها قدرت تمرکز و دقت کودکان را افزایش میدهند .کودکان در اثر شنیدن این توانایی را به دست می آورند تا بتوانند شنیدن فعال را تجربه کنند. آنها حتی برای اینکه بتوانند ماجرا را دنبال کنند، ضروری است که دقت و تمرکز لازم را برای خوب شنیدن تمرین کنند.